سفر دو روزه به مایورکای اسپانیا (قسمت دوم) - فروشگاه های میهن

گاهی اوقات هنگامه سفر که می شود، همه چیز مطابق برنامه پیش نمی رود، در این صورت ناچاریم کارهایی را بدون برنامه قبلی انجام دهیم.

این زیبایی سفر است، به ویژه در سفر انفرادی شما را در شرایط سختی قرار می دهد. سپس ناچارتان می کند که راه حلی پیدا کنید، چیزی که من متوجه شده ام اینن است، فقط در صورتی شرایط سخت هستند که ما قلب و روحمان را به آن ها ندهیم. مایورکای اسپانیا ابتدا در برنامه سفر من نبود...

اگر قسمت اول این مقاله را مطالعه کرده اید، با روایت سفر در این بخش همراه خبرنگاران باشید.

سفر از فرودگاه به بندر دپوینسا

اول که محل اقامتم را در دپوینسا رزرو کردم، می خواستم از فرودگاه ماشینی بگیرم و برای دو روز بعد هم از آن استفاده کنم. ولی بعد از این که در مادرید جیبم را زدند از آنجا که کارت اعتباری نداشتم نمی توانستم این کار را انجام دهم. مسافت بین این دو محل حدود 65 کیلومتر است و با ماشین حدود 50 دقیقه زمان می برد.

بنا به راین ناچار بودم راه دیگری انتخاب کنم و به هتلم زنگ زدم تا بفهمم چگونه باید به آنجا بروم. آنها به من گفتند که با اتوبوس به مرکز پالما بروم و سپس با اتوبوس دیگری به بندر دپوینسا بروم. شما همچنین می توانید با تاکسی بروید ولی هزینه اش حدود 90 یورو است. بنابراین قرار شد بعد از صرف صبحانه در فرودگاه با اتوبوس به دپوینسا بروم. حدود 15 دقیقه زمان می برد تا به پالما برسید. بعد از رسیدن به آنجا من کمی این طرف و آن طرف رفتم تا شماره اتوبوسم را پیدا کنم. گوگل نشان می داد که دقیقاً آنجاست ولی من نمی توانستم شماره را در هیچ یک از تابلوهای ایستگاه اتوبوس پیدا کنم. بعد از تقریباً 15 دقیقه من بالاخره متوجه شدم که یک ایستگاه اتوبوس دیگر در طبقه زیری هم هست. من احمق بودم و فکر می کردم پله ها به جای دیگری می فرایند.

اتوبوبس رفته بود و ناچار شدم یک ساعت دیگر صبر کنم تا اتوبوس بعدی بیاید. حدود 90 دقیقه طول کشید تا برسم. سفر بسیار زیبایی بود ولی من از شبی که بارسلونا را ترک کردم خیلی خسته شدم و بیشتر راه را خواب بودم. از ایستگاه اتوبوس تا هتلم 5 دقیقه پیاده راه بود. برای کل این سفر من کمتر از 20 یورو پول دادم.

هتل میرامار، بندر دپوینسا، مایورکا

در هتل میرا مار که هتل بسیار مجللی بود اقامت داشتم. این هتل بسیار قدیمی است و از سال 1910 آنجاست. ولی بهترین قسمت هتل این بود که به محض این که پایتان را بیرون می گذاشتید می توانستید دریا را ببینید. اگر بتوانید اتاق روبروی خلیج درخواست دهید خیلی هم بهتر است. همچنین می توانید رشته کوه سرا دترامونتانا را ببینید. آن روز دیدنی غروب فوق العاده بود.

تفریح در بندر دپوینسا

من تا آن موقع بسیار خسته بودم و رفتم خوابیدم. در واقع در طول 72 ساعت گذشته در مجموع کمتر از 4 ساعت خوابیده بودم. به هر حال آن موقع شب برای انجام هر کاری خیلی دیر بود. پس از مدتی بیدار شدم و رفتم آن اطراف کمی پرسه زدم. مکان بسیار آرامی بود و من تنها دوست داشتم مطالعه کنم و از تمامی مناظرش لذت ببرم. شما می توانید در هر زمانی به شنا بروید ولی به نظرم آمد که آب برای من کمی سرد است. خانواده های زیادی بودن که داشتند در آب شنا می کردند و از آن لذت می بردند.

به خاطر این که ماشین نداشتم باید می فهمیدم چگونه باید جزیره را بگردم. از پذیرش هتل پرسیدم. آنها به من گفتند که تورهای روزانه ای هستند که شما را به سایر قسمت های جزیره می برند. با توجه به این که این تنها انتخاب من بود برای روز بعد توری رزرو کردم که مرا به روستاهای اطراف می برد این تنها تور موجود برای فردا بود. برای هرروز یک تور متفاوت داشتند). صبح در یک میدان نزدیک هتل سوار شدیم. باوجود این که من از سوارشدن به اتوبوس های تور خسته شده بودم راهنمایمان بسیار دوست داشتنی بود و در تمام روز با لبخندی دل نشین ما را راهنمایی می کرد. تنها مسئله ای که وجود داشت این بود که من بعد از پسر ده ساله راهنمای تور جوان ترین فرد در آن اتوبوس بودم. بقیه بیشتر در سفر بازنشستگی شان بودند. تنها یک زوج بودند که به نظر می رسید حدودا 40 ساله باشند.

بااین وجود، من در طول روز اوقات خوشی را به کاوش در روستاهای کوچک سو لر و والدموسا گذراندم. ما را به یکی از قدیمی ترین واگن های اسپانیا در شهر سو لر بردند. آنجا شنبه بازاری بود که می توانستید در آن کالاهای جالبی پیدا کنید. کلیسای سنت بارثولومو یکی از جاذبه های اصلی اینجاست. چیزی که من در این شهر کوچک عاشقش شدم خان هایی بودند که همگی از یک رنگ مشابه ساخته شده بودند. نمای بیرونی کرم رنگ با درها و پنجره های سبز.

سریع به سمت ولدموسا رفتیم. ولدموسا شهر دیگری در مایورکا است که دقیقاً در میان دره ای واقع شده است. این شهر همچنین به خاطر رویال چارترهاوس، خانقاهی که شوپن آهنگساز معروف و معشوقه اش برای مدت کوتاهی دران اقامت کردند معروفیت دارد. این خانقاه امروزه موزه ای است که وسایل شوپن را دران نمایش می دهند. به هرحال آن روز به خوبی سپری شد و ما به بندر دپوینسا بازگشتیم. در حین دیدنی غروب از پاسیو اتاقم در هتل یک شام فوق العاده خوردم.

بازگشت از بندر دپوینسا

با توجه به این که پرواز برگشتم به بارسلونا ساعت 6 صبح بود باید تا چند ساعت دیگر بندر دپوینسا را ترک می کردم. تاکسی شخصی رزرو کردم تا کمتر از یک ساعت دیگر به فرودگاه برسم، که آنهم حدود 90 دلار خرج روی دستم گذاشت. این تنها چیزی بود که آرزو کردم که قبلاً کمی بهتر در موردش برنامه ریزی می کردم چون برای مسافر تنهایی مثل من بسیار گران بود. اگر این چنین قیمتی را قبلا فهمیده بودم بلیط هواپیمایی را می گرفتم که کمی دیرتر حرکت می کند.

مایورکا جزیره فوق العاده ای است، بسیار مشتاقم که روزی دوباره به آنجا برگردم. چون دو روز برای دیدن جزیره ای به آن زیبایی اصلا کافی نبود. بندر دپوینسا هم یک شهر استثنایی بود، بعد از رفتن به بخش های مختلف جزیره می توانم درک کنم که چرا بسیاری از افراد مشهور این جزیره را برای خانه های تعطیلات و گردشگری خود انتخاب کرده اند. (راستی می دانستید رافائل نادال اهل ماناکور در جزیره مایورکا است؟)