طراحی خانه های ویلایی: هولناک ترین باغ ایرانی: باغ سنگی سیرجان
به گزارش فروشگاه های میهن، باغ سنگی سیرجان
نام سیرجان را که شنیده اید. سیرجان شهری در جنوب غربی کرمان است که جاذبه های بسیار زیادی دارد اما در بین تمام آن ها، یک باغی وجود دارد که از درختانش به جای میوه سنگ آویزان است. باغ سنگی سیرجان را شخصی به این شکل درآورده است که اکنون دیگر در قید حیات نیست اما داستان جالبی برای ساخت آن دارد. اطراف این باغ که بیابان است، حس دلهره آوری به آن داده که به عجیب بودن آن یاری نموده است. این باغ را فردی به نام درویش خان اسفندیارپور ساخته که روایات مختلفی در خصوص او وجود دارد. خبرنگاران در ادامه به داستان پشت پرده باغ سنگی سیرجان می پردازد. با ما همراه شوید.
جهت دریافت خدمات طراحی خانه های ویلایی با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. گروه آبان با سالهای تجربه طراحی معماری و ساخت و مشارکت در پروژه های ساختمانی ویلا و باغ کوچک و بزرگ بهترین انتخاب جهت مشاوره و اجرا میباشد.
درویش خان اسفندیارپور
درویش خان اسفندیار پور شخصی ناشنوا و لال بود که در اطراف این منطقه زمین هایی برای کشاورزی داشت. روایات زیادی در خصوص او در میان مردم شنیده می گردد. افرادی می گویند از آنجایی که نام خان بعد از درویش به چشم می خورد، او به احتمال زیاد جزو خانواده های مهمی بود که در نزدیکی شهرستان سیرجان زندگی می کردند.
اما به هر حال چیزی که واضح است، این می باشد که او زمین دار بوده و در این منطقه کشاورزی می نموده است. بعضی اعتقاد دارند که او علاوه بر کشاورزی، از راه چوپانی نیز امرار معاش می نموده است.
در آخرین عکس هایی که از درویش خان وجود دارد، او فرد مسنی است که با ریش های سفید و بلند در این منطقه زندگی می نموده است.
داستان به وجود آمدن باغ سنگی سیرجان
در سال 1340، به خاطر اصلاحات ارضی، درویش خان اسفندیار تمام زمین هایش را از دست داد و این مسئله او را بسیار ناراحت و نا امید کرد. پس از گذشت چند سال، او که هنوز به خاطر از دست دادن زمین هایش ناراحت بود تصمیم گرفت که اقدامی کند که نشانه این ناراحتی باشد.
او یک روز صبح این ایده به فکرش رسید که از درختان خشک شده اش سنگ آویزان کند.
درویش خان اسفندیار آغاز به حفر کردن چاله هایی در زمین خشک کرد. او درختان خشکیده را در این چاله ها به وسعت زیادی کاشت و این کار را ادامه داد. زمانی که کاشت این درختان خشکیده تمام شد، آغاز به آویزان کردن سنگ هایی از شاخه های درختان کرد. در نهایت وسعت این باغ سنگی به 1000 متر رسید و 180 درختی که در آن کاشته شده بودند و سنگ هایی که مانند میوه از آن آویزان بود، حس غریب و گاهی هولناکی را به این باغ داده بود.
می گویند که درویش خان، از این کار بسیار راضی و شادمان شده بود و حس می کرد که نشانه ناراحتی و اعتراضش، به باغی منجر شده است که هرگز از بین نمی رود. خانواده او می گویند که شاید به علت آن که نمی توانسته صحبت کنید، این نوع اعتراض به فکرش رسیده است.
البته به جز سنگ، او چیزهای دیگری مانند لاستیک های پنچر شده، آینه های شکسته، فنر و هر چیزی که به نظرش می رسیده را به درخت آویزان می نموده است، اما خب بخش بیشتر باغ سنگی سیرجان را همان میوه های سنگی تشکیل داده اند.
روایات متفاوت
بعضی می گویند که درویش خان اسفندیار پور از یک زمان به بعد برای هر اتفاقی که در زندگی اش می افتاد سنگی از یک درخت آویزان می کرد. مثلا زمانی که یکی از نزدیکانش فوت می کرد، او یک سنگ نو آویزان می کرد.
بعضی از مردم می گویند که داستان آویزان کردن سنگ ها از یک شب آغاز شد. گویا یکی از شب هایی که درویش خان خواب بوده است، خواب می بیند که در باغی سنگی است. او پس از بیدار شدن تصمیم می گیرد که باغی به همان صورت که در خواب دیده بود بنا کند.
افراد دیگری اعتقاد دارند که درویش خان پس از مدتی به جنون رسیده بود و این کار را تنها از روی اینکه دیگر فکر درستی نداشت انجام می داد.
البته در بین همه روایات و شایعاتی که موجود است، داستان غم از دست دادن زمین ها واقعی تر به نظر می رسند. گویا خانواده درویش خان هم این موضوع را قبول دارند که بعدِ از دست دادن زمین ها بود که او آغاز به درست کردن باغ سنگی سیرجان کرد.
اما به دلایل زیادی به طور حتم نمی گردد گفت که اصلی ترین ریشه ایجاد این باغ چه بوده است و از آن جایی که این فرد از نعمت کلام نیز محروم بوده، نمی توانسته به جز زبان اشاره حرف های دیگری را بزند و یا اعتراضش را بیان کند.
راز سنگ های سوراخ دار
یکی از عجایب باغ سنگی سیرجان این است که بیشتر سنگ های این باغ، دارای سوراخی هستند که شاخه ها از آن رد شده اند. وجود این همه سنگ یکسان با این ویژگی خاص مسئله ایست که فکر افراد زیادی را به خود مشغول نموده است. اینکه این سنگ ها از کدام منطقه بوده اند؟ آیا در همین اطراف وجود داشته اند و یا سنگ ها را درویش خان از منطقه ها دورتری به باغ می آورده است.
شایعات متفاوتی در این مورد نیز وجود دارند. بعضی معتقدند که این سنگ ها در یک مکان تعیین بوده اند که درویش خان آن را پیدا نموده بوده و به اینجا می آورده و بعضی نیز می گویند که خود او سنگ ها را به این شکل در می آورده است. اما به هر حال کسی تا به حال پیدا نشده که بگوید او را در هنگام سوراخ کردن سنگ ها دیده است.
راه های دسترسی
شما برای تماشا این باغ سنگی باید به استان کرمان و شهر سیرجان بروید. از شهر سیرجان باید به سمت بافت حرکت کنید.
در جاده سیرجان به سمت بافت بعد از آن که چیزی حدود 30 کیلومتر را گذراندید و از بلورد، حیدرآباد و میاندوآب عبور کردید می توانید تابلوی باغ سنگی سیرجان را مشاهده نمایید. با تماشا این تابلو بایه به جاده ای فرعی بپیچید که خاکی است.
سپس بعد از 4 کیلومتر رانندگی می توانید باغ عجیب سنگی را ببینید که برای ورود شما آماده است.
منبع: الی گشت