خبرنگاران یحیی نمیخوابد؛ وزن کم میکند و از خدا هدیه میگیرد
به گزارش فروشگاه های میهن، تهران- خبرنگاران- نزیک ترین دوست، هم تیمی سابق و یا شاید برادر ناتنی. رضا ترابیان چیزهایی درباره یحیی گل محمدی بر زبان می آورد که تا به امروز نشنیده و ندیده اید.
به گزارش خبرنگاران، شنبه پیش رو یکی از مهمترین و شاید مهم ترین شنبه تاریخ باشگاه پرسپولیس باشد. روزی که ممکن است در آن و حوالی ساعت هجده آن، آرزوی دیرینه هواداران این تیم محقق گردد و قهرمانی آسیا به دست بیاید. اتفاقی که در سال 2018 با حضور برانکو ایوانکوویچ رخ نداد و سرخپوشان در گام آخر به تیم کاشیما آنتلرز ژاپن باختند.
کسی تصور نمی کرد اینقدر زود و پس از 2 سال، آن هم با اتفاقاتی که رخ داد و کوچ چند تن از ستاره ها بازهم بار دیگر پرسپولیس در موضع قبلی قرار بگیرد و در آستانه لمس جام آسیایی بایستد اما این اتفاق به وقوع پیوست. پرسپولیس با یحیی گل محمدی به فینال لیگ قهرمانان رسید و 29 آذرماه می تواند روزی باشد که آنها به وصال محبوب گریزپای همیشگی شان برسند.
در ادامه این مطلب به صورت ویژه و اختصاصی از یحیی گل محمدی حرف خواهیم زد. بازیکن سابق و مربی فعلیِ همواره ساکت و جدی ای که کارهای فوق العاده بزرگی در این سال ها انجام داده اما هیچ وقت آن گونه که باید ستایش نشده است. شاید بتوان عنوان مصطلح underrated را به گل محمدی نسبت داد. کسی که به اندازه توانایی اش و موفقیت هایش مورد پردازش قرار نگرفت. حالا یحیی در آستانه ممکن کردن یک غیرممکن واقع شده است و در ادامه از زبان نزدیک ترین دوستش یا به قول فوتبالی ها برادر ناتنی اش، توصیف خواهد شد. وجه دیگری از شماره چهار سابق بر ملا می گردد. وجهی که رگه هایی از گل محمدیِ بیرونی را در دل خود دارد. رضا ترابیان، پیشکسوت جذاب فوتبال کشورمان چیزهایی درباره یحیی بر زبان آورده که شاید خیلی ها آن را تا به حال نشنیده باشند و حالا در آستانه مهمترین روز زندگی ِ ورزشی گل محمدی، بهترین زمان برای رونمایی کردن از آن است.
کسی عصبانیت یحیی را ندیده است
حدود 30 سال است که با یحیی دوست، هم خانه و رفیق خانوادگی هستم و به نوعی مثل برادر همدیگر می مانیم. به همین خاطر خصوصیات اخلاقی یحیی را به خوبی می شناسم. بیرون از فوتبال یحیی خیلی آرام تر، مهربان تر و باوقارتر است. او بیرون از زمین شخصیتش دوچندان قوی تر است. در درون فوتبال مسائلی پیش می آید که ممکن است عصبانی گردد و به خاطر چیزهایی چون اشتباهات داوری از کوره دربرود اما در زندگی بیرون از فوتبال تقریبا می توان گفت کسی عصبانیت یحیی را ندیده و معروف است به خونسرد بودن و آرام بودن. یحیی عاشق خانواده اش است. او خیلی خَیِّر است و الگوی فوق العاده ای برای جوان ها به حساب می آید.
یحیی این شب ها نمی خوابد و وزن کم می نماید
اگر انشاالله این قهرمانی به دست بیاید، طلسم بزرگی شکسته می گردد و می تواند فتح بابی باشد برای قهرمانی دیگر تیم ها در این میادین و مسابقات. یحیی آدمی است که همه فکر می نمایند بسیار آرام است و استرس ندارد یا اصلا بازی های حساس به این سبک را خیلی راحت می گذراند اما اصلا این طور نیست. یحیی در این گونه موقعیت ها همه چیز را داخل خودش می ریزد و معمولا شب ها کم می خوابد یا اصلا نمی خوابد. خیلی اوقات استرس اذیتش می نماید. در سال های گذشته هرگاه تحت فشار قرار می گرفت، دچار کاهش وزن می شد و مدت استراحتش هم کم می شد اما با این وجود بازهم چیزی را بروز نمی داد. این شخصیت یحیی است و به اطرافیانش چیزهای منفی را انتقال نمی دهد. در جریان مسابقات لیگ قهرمانان آسیا می دانم که یحیی در قطر و در آن 24، 25 روز شب ها تقریبا 2 یا سه ساعت می خوابید. مدام در حال کار کردن با دستیاران بود و تیم های رقیب را بررسی می کردند. سپس چند روز به شمال آمد تا پیش من استراحت کند. متوجه شدم که چقدر در آن روزها تحت فشار بوده است. خیلی روزهای سختی را قطر پشت سر گذاشت.
جفت شِش؛ هدیه ویژه خدا به یحیی
در واتس اَپ باهم در ارتباط هستیم. یحیی آن قدر باهوش است که نکته فنی ما را احتیاج ندارد. فقط سعی می کنم به او روحیه بدهم و انرژی مثبت برایش می فرستم. شاید بتوان گفت شوخی و شاید هم نتوان به آن گفت شوخی، اما یحیی همواره یک جفت شش داخل جیبش دارد که خدا همواره به او هدیه می دهد و هرجایی احتیاج باشد از آن استفاده می نماید. در بازی هایی که باهم انجام می دهیم همواره این مورد پابرجا بوده است. امیدوارم این خوش شانسی در بازی فینال هم همراهش باشد.
بعد از قهرمانی، در شمال با یحیی سور می دهیم
امیدوارم این بازی را بچه ها و یحیی با پشتکار و غیرتی که در بازی های قبلی خرج کردند، پشت سر بگذارند و قهرمانی را به دست بیاورند. یحیی خیلی دست و دل باز و پول خرج کن است. در همه این سال ها که او را می شناختم دنبال جمع کردن پول یا اضافه کردن عدد نبوده است. پولی که در دوران بازیگری و مربیگری به دست آورده هم به اطرافیانش خیلی یاری رسانده و هم به خواهر، برادر و مادرش یاری نموده است. او به دنبال جمع کردن مال و منال نیست. با این حال هنوز از او سور ندیدم اما این قول را گرفتم که یک جشن در کنار خانواده اش در شمال بگیریم.
یحیی یک پکیج کامل است و فقط، کت و شلوار نمی پوشد
خیلی این مساله را شنیدم که می گویند موفقیت هایش را مدیون دستیارانش است. ابتدا باید این را بگویم که این نکته نشان از هوش و درایت یحیی است که دستیارهایی را انتخاب می نماید که بتوانند به او یاری نمایند. مجتبی حسینی از دوستان نزدیک من است و باهم هم باشگاهی و هم بازی بودیم و روزی 2 سه بار راجع به مسائل مختلف صحبت می کنیم. مجتبی خیلی علاقه مند است و خیلی هم کار می نماید. همکاری آن 2 نفر خیلی خوب بود. من همواره می گفتم شما 2 نفر خیلی مَچ هستید. یحیی کاراکتر و اسم خوبی داشت و مجتبی هم علاقمند به کارهای فنی بود. بعد از آن ساکت الهامی انتخاب شد. او هم خیلی از لحاظ فنی قوی است. نفر بعدی حمید مطهری است و در زمان جوانی باهم خیلی بازی کردیم و حالا هم از نزدیک با او آشنایی دارم. او هم همواره یک آدم علاقمند بوده و از زمانی که پیش مجید جلالی کار می کرد این مساله تعیین بود. شخصیت خیلی خوبی دارد و یاری بسیار خوبی برای یحیی بوده است. حالا اگر همه این ها را کنار بگذاریم؛ می توانم بگویم با گذشت زمان تعیین شد یحیی تنها یک مربی صرف نیست که کنار زمین بیاید و کت و شلوار بپوشد و بقیه کارها را دستیارانش انجام بدهند. او فوق العاده باهوش است و کاریزمای قوی دارد و فوتبال را می فهمد و تجربه بالایی را در این سال ها به دست آورده است. یحیی یک پکیج کامل است که آدم می تواند روی او حساب کند. یحیی توانسته تیم بزرگی چون پرسپولیس را قهرمان لیگ کند؛ در غرب آسیا بدرخشد و تیم های بزرگی را حذف کند و حالا با دست خالی به فینال رسیده است. یاری ها موثر هستند ولی خود یحیی هم کامل و پخته شده است.
اگر کنار یحیی بودم...
من دچار پارگی رباط شدم و خیلی زود فوتبال را کنار گذاشتم و خیلی زودتر از یحیی و بچه های دیگر این رخ داد. کلاس های مربیگری را خیلی زود آغاز کردم و جزو همان 24 نفری بودم که در زمان ریاست محمد دادکان تشکیل شد و تا کلاس A آسیا رفتم. خیلی دوست داشتم در فوتبال باشم و حدود 19 سال حرفه ای کار کردم. می توانستم کنار یحیی باشم و زوج خوبی را کنار هم تشکیل دهیم و یاریِ خوبی برای او باشم اما در دوران حرفه ای خیلی متعهد بودم و حرفه ای زندگی کردم؛ چه وقتی ایران بودم و چه زمانی که بلژیک رفتم، نحوه زندگی ام کاملا حرفه ای بود. در این سال ها خیلی تحت فشار بودم و دور از خانواده. از طرفی در اردوهای تیم ملی خیلی حقم ضایع شد و اذیت شدم.
وقتی فوتبالم تمام شد تصمیم گرفتم که دیگر برنگردم و کسب وکار و زندگی شخصی ام را داشته باشم. ناراضی هم نیستم. داستان بازیگری با مربیگری کاملا متفاوت است. وقتی بازی می کنی باید بهترین ِخودت را بگذاری و بیرون بیایی. اما مربیگری فرق دارد. باید با 24، 25 بازیکن با سلایق و خصوصیات مختلف و مدیریت و هواداران و ... طرف باشی و جوابگوی همه باشی. در توانم نبود که باقی زندگی ام را در چنین داستانی بگذرانم و به همین دلیل کناره گیری کردم. اگر حالا کنار یحیی بودم هر یاریی از دستم برمی آمد، انجام می دادم. وقتی در بطن مسابقات و بازیکنان باشید می توانستم فنی یاری حالش باشم. از لحاظ روحی هم می توانستم کنارش حضور موثری داشته باشم. الان هم شرایط تیم بسیار خاص و متفاوت است نسبت به آنچه 2 ماه پیش بود. تیم چند بازیکن خوبش را از دست داده و 2 بازیکن هم محروم هستند. من اگر کنار یحیی بودم احتمالا پیشنهاد می دادم که مقابل تیم های کره ای و ژاپنی که سرعتی هستند و سطح شان از غرب آسیا بالاتر است، بسته بازی کنیم و موقعیت ندهیم و در ضد حملات از موقعیت ها بهره ببریم و با برنامه ضربه بزنیم. اگر هم کار به پنالتی کشیده گردد قطعا همه چیز 50-50 خواهد بود و می تواند راه چاره خوبی برای پیروزی باشد.
اولسان روی کاغذ برنده بازی فینال است اما...
قرار نیست معجزه رخ بدهد. یحیی داشته هایش همین هایی است که می بینید. وقتی لیگ تعطیل شد و بازیکنانی چون علی علیپور و مهدی ترابی جدا شدند، خیلی برای تیم شانس قائل نبودم که بتواند روی برنامه این بازی ها را ببرد و با بازیکنان جوان و تازه وارد به فینال برسد ولی این اتفاق به لطف یحیی و غیرت بچه ها رخ داد. همه سورپرایز شدند و کار بسیار بزرگی بود و به دل همه نشست. تیم کار بزرگی را انجام داد. حالا هم اولسان فوق العاده است و روی کاغذ برنده بازی است اما زیبایی فوتبال به همین غیر قابل پیش بینی بودنش است. هیچ چیزی دور از دسترس نیست. می توان امید زیادی داشت. تلفیق خوبی از بازیکنان جوان و باتجربه وجود دارد. اگر بازیکنان محروم بودند می شد با دستِ باز برنامه ریزی کرد.
یحیی با دست چپ هم بهترین پینگ پنگ باز است
پینگ پنگ یحیی فوق العاده است. این را همه اطرافیانش می دانند و می تواند با دست چپ هم رقبایش را ببرد. او در زمان دبیرستان یا دانشگاه برای مسابقات تنیس روی میز عنوان دار بوده است. ترجیح می دهم با او بازی نکنم چون خیلی خوب است. در والیبال هم بسیار مستعد است. در بیشتر بازی هایی که باهم می کنیم خیلی زود حرفه ای می گردد و شدیدا باهوش است. شخصیت جالبی که دارد این است که اصلا دوست ندارد ببازد و خود من هم همین طور هستم. بیلیارد و تخته نرد هم که بازی می کنیم رقابت نزدیکی داریم ولی من هستم که بیشتر اوقات، یحیی را شکست می دهم. همین دفعه آخر که شمال آمد، پنج 6 دستی او را شکست دادم. یحیی در تنیس فوتبال و فوتبال ساحلی هم بسیار خوب است و باهم زیاد کُری داریم. او دوست دارد همواره برنده باشد و انرژی بسیار زیادی دارد. در بازی کاملا جدی است اما من همواره شرمسار اش می کنم.
یحیی سالم ترین، پاک ترین و صادق ترین مربی ایران است
همه دوست دارند از زحمتی که می کشند نتیجه بگیرند و یحیی هم از این قائده مستثنی نیست. دوست داشت روزی سرمربی پرسپولیس گردد و شد. دوست داشت با پرسپولیس قهرمان لیگ گردد و بازهم به آن رسید. قهرمانی آسیا هم می توان گفت آرزویی است که مختص یحیی نیست و آرزوی پرسپولیسی ها و خیلی از ایرانی ها است و همه دوست دارند شکل بگیرد. می خواهد روزی مربی تیم ملی ایران گردد و سپس در خارج از ایران هم مربیگری کند. اتفاقی که سال گذشته نزدیک بود رخ بدهد ولی نمی دانم چطور شد که نتوانست رضایتنامه بگیرد و منتفی شد. آغاز همه چیز از همین مسابقه پیش رو است. یحیی با قلب پاک، صداقت و روحیه خوبش می تواند نفراتش را آماده کند. به جرات می توانم بگویم سالم ترین، صادق ترین و پاک ترین مربی ایران است. کوچکترین چیزی از او در این فوتبال ندیدم. همه چیزش تمیز است و با کسی رودربایستی ندارد. خیلی پاک زندگی و کار نموده است. امیدوارم بازی آخر را خوب رد کند و همه را خشنود کند.
اگر فینال را باختیم یحیی و تیمش را حمایت کنیم و قدردانشان باشیم
به نظر من با آمدن یحیی تیم پرسپولیس جان دوباره گرفت و فرایند خوبی را ادامه می دهد. خیلی از بازیکنان اصلی جدا شدند. بعد از رسیدن به فینال هم چند نفر دیگر رفتند.با توجه به مهره هایی که در اختیار یحیی هست همه کارشان را خوب انجام می دهند و خواهشم این است که تمام پیشکسوتان و کسانی که تیم را به معنای واقعی دوست دارند از این بچه ها و کادر فنی حمایت نمایند. هواداران 2 آتشه صبر و تحمل بیشتری داشته باشند. امیدوارم پرسپولیس قهرمان گردد اما اگر یک درصد این اتفاق رخ نداد باید از همه آنها حمایت کنیم و قدردانشان باشیم. با صبر ادامه فصل را دنبال کنیم تا در آینده موفقیت های دیگری به دست بیاید.
منبع: ایرنا