مورچه ها در کلنی خود، جراح و دکتر دارند! - فروشگاه های میهن

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، براساس گزارش گجت نیوز، بر کسی پوشیده نیست که مورچه ها زندگی اجتماعی نسبتا پیچیده ای دارند. آنها در هماهنگی کامل با یکدیگر زندگی می نمایند و همین نیز باعث شده که بتوانند در برابر تهدیدهای گوناگون پیروز باشند. هرچند مورچه های نجار فلوریدا در سطح بالاتری هستند. آنها حتی می توانند مسائل پزشکی پیش آمده را نیز رفع نمایند.

مورچه های فلوریدا در صورت بروز مشکل به دکتر مراجعه می نمایند

براساس مطالعات نو، مورچه های نجار فلوریدا اندام های زخمی دوستان خود را درمان می نمایند. بسته به محل آسیب، مورچه های دکتر یا زخم ها را می لیسند تا محل آلودگی تمیز گردد یا اندام آسیب دیده را می جوند تا از توسعه عفونت جلوگیری نمایند. این درمان در 90 تا 95 درصد مواقع برای مورچه های قطع عضو به طور شگفت انگیزی موثر است.

اریک فرانک، بوم شناس رفتاری دانشگاه ورزبرگ آلمان رفتار اینگونه مورچه را کاملا منحصر به فرد می داند. به باور وی وقتی صحبت از مسائل پزشکی در قلمرو حیوانات می گردد، فقط مورچه فلوریدا است که می تواند فرآیند قطع عضو منظم و پیچیده را برای درمان یک عضو دیگر از کلنی به عهده گیرد. در واقع این گونه از مورچه ها می توانند تشخیص دهند که آیا زخم عفونی است یا خیر و بر اساس آن درمان مناسب را انتخاب نمایند. این تنها سیستم پزشکی در میان حیوانات است که می تواند با پزشکی انسان ها رقابت کند.

فرانک سال ها روی گونه های مختلف مورچه ها مطالعه نموده است. اواخر سال گذشته او مقاله ای درباره مورچه های یورشگر در جنوب صحرای بزرگ آفریقا نوشت. این مورچه های دکتر با توجه به تغییرات شیمیایی در مشخصات هیدروکربنی کوتیکول مورچه زخمی می توانند تشخیص دهند که زخم رفیقشان عفونی شده است یا نه.

مورچه های یورشگر فقط موریانه می خورند؛ اما از قلم نیاندازید که موریانه ها آرواره های قدرتمندی دارند و از آنها برای دفاع در برابر شکارچیان استفاده می نمایند. بنابراین خطر آسیب تماشا مورچه های شکارچی زیاد است. مورچه های دکتر اگر تشخیص دهند که زخم دوستشان عفونی است آن را با آنتی بیوتیک های خاصی درمان می نمایند. این آنتی بیوتیک به وسیله غده ای در کنار قفسه سینه (غده متاپلورال) فراوری می گردد.

این ترشحات از 112 جزء تشکیل شده اند که نیمی از آنها دارای خواص ضد میکروبی هستند. آزمایش های فرانک نشان داد که استفاده از این ترشحات مقدار مرگ و میر مورچه های آسیب دیده را تا 90 درصد کاهش می دهد. دانشمندان امیدوار هستند که تحقیقات آینده در این زمینه بتواند منجر به پژوهش های مرتبط بیشتر در حوزه پزشکی و سلامت گردد و در نهایت شاهد کشف آنتی بیوتیک های نو و مناسب برای درمان مسائل انسانی باشیم.

این یافته ها منجر شد تا فرانک علاوه بر مورچه های یورشگر صحرای آفریقا بر روی دیگر مورچه ها یعنی مورچه های نجار فلوریدا نیز تحقیق کند. این گونه از مورچه های قهوه ای در چوب های پوسیده لانه می سازند و به شدت به قلمرو خود حساسند. آنها از خانه های خود در برابر مورچه های رقیب دفاع می نمایند. هرچند که این مبارزه ها اغلب با آسیب های جدی همراه است.

مورچه های نجار فلوریدا فاقد غده متاپلورال هستند، با این حال می توانند هم رزمان مجروح خود را درمان نمایند. سوالی که پیش می آید این است که چگونه این کار را انجام می دهند. فرانک و دستیارانش برای کشف این موضوع یک سری آزمایش انجام دادند. فرانک از نمونه های آزمایشگاهی برای یافتن پاسخ های خود استفاده کرد. این نمونه ها در سال 2017 در یک بازدید میدانی در فلوریدا از ملکه ها جمع آوری شده بود.

مورچه هایی که قرار بود دچار جراحت شوند، دو روز قبل از هر آزمایش با رنگ اکریلیک نشانه گذاری شدند. سپس دانشمندان با قیچی استریل مچ پا و ران نمونه ها را آسیب زدند. در مرحله بعدی برای آلوده کردن محل زخم تعدادی از آنها از باکتری های کشت شده آئروژینوزا استفاده شد و بعضی دیگر نیز به عنوان گروه کنترل بدون عفونت رها شدند. رفتارهای درمانی مورچه ها ضبط شد تا متعاقباً فیلم مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. آنها بعلاوه از پای مورچه ها سی تی اسکن گرفتند تا در خصوص ساختار آناتومی آنها اطلاعات بیشتری به دست آورند.

محققان دریافتند که در خصوص تمام آسیب های مربوط به استخوان ران، مورچه های دکتر ابتدا ناحیه زخمی را با دهان خود لیس می زنند. با اینکار احتمالاً آنها زخم را تمیز یا ضدعفونی می نمایند و سپس پا را می جوند تا آن را قطع نمایند. با این حال، اگر آسیب مربوط به استخوان مچ پا باشد، مورچه دکتر زخم را کامل با دهان خود تمیز می نماید ولی آن را قطع نمی نماید. در هر دو دسته درصد قابل توجهی از مورچه های درمان شده زنده ماندند.

این نرخ برای مورچه های قطع عضو شده 90 تا 95 درصد است. هرچند آنالیز ها نشان داد که اگر مورچه آسیب دیده درمان نگردد، احتمال زنده ماندن به 40 درصد کاهش می یابد. بعلاوه نرخ بقا برای مورچه هایی که فقط محل زخم آنها تمیز شد حدود 75 درصد است. جالب اینجاست که اگر همین اقدام درمانی ساده به وسیله مورچه دکتر انجام نمی گردد، احتمال زنده ماندن به 15 درصد می رسید. این تفاوت قابل چشم پوشی نیست.

البته تصور نکنید که قطع کردن عضو مورچه به وسیله دکتر باعث خاتمه زندگی اجتماعی آنها می گردد. مشاهدات نشان داد که این دسته از مورچه ها توانسته اند با وجود از دست دادن یکی از شش پای خود، تمام وظایفشان را از سر بگیرند.

با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که مورچه های دکتر می توانند ماهیت صدمات را ارزیابی نموده و روش درمانی خود را بر اساس آن تنظیم نمایند. فرانک و همکارانش تعجب نموده بودند که چرا مورچه های دکتر مچ پای آسیب دیده را قطع نمی نمایند. بنابراین آزمایش های دیگری انجام دادند که در آن خودشان مچ پای عفونی را قطع کردند. آنها دریافتند که با این کار تنها حدود 20 درصد از مورچه ها زنده می مانند.

سی تی اسکن به شرح این دلیل یاری کرد. مورچه ها قلبی ندارند که خون را به صورت مرکزی در سراسر بدنشان پمپاژ کند. در عوض، آنها چندین پمپ خون و ماهیچه دارند که در سراسر بدنشان توزیع شده است تا از گردش همولنف (خون مورچه) اطمینان حاصل گردد. ناحیه ران دارای چنین ماهیچه هایی است، بنابراین اگر آن ناحیه آسیب ببیند عضلات دچار اختلال می شوند و گردش خون مختل می گردد.

این به نوبه خود خطر عفونت را کاهش می دهد؛ زیرا باکتری نمی تواند به سرعت از محل زخم به بدن توسعه یابد. به همین دلیل مورچه دکتر قطع پا را فرآیندی مفید قلمداد می نماید. فرآیندی که می تواند 40 دقیقه یا بیشتر طول بکشد. هرچند این مسئله در خصوص صدمات وارده به مچ پا که ماهیچه های گردش خون ندارد صدق نمی نماید. بنابراین باکتری ها می توانند خیلی سریع در بدن پخش شوند و زمان کافی برای قطع آن عضو وجود نخواهد داشت.

بنا به گفته لوران کلر، زیست شناس دانشگاه لوزان و دستیار فرانک، از آنجایی که مورچه های دکتر قادر به قطع سریع پا نیستند، سعی می نمایند با صرف زمان بیشتر برای تمیز کردن زخم مچ پا، احتمال عفونت کشنده را محدود نمایند. تحقیقات اشاره شده برای اولین بار ثابت کرد که حیوانات نیز از قطع عضو برای درمان زخم استفاده می نمایند. این مسئله نشان می دهد که مورچه ها با توجه به نوع آسیب دیدگی، درمان را انتخاب می نمایند و کاملا از عواقب آن مطلع هستند.